Αλέξης Ζησιμόπουλος: Ο πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας που μπορεί να σε ταξιδέψει σε μαγευτικούς κόσμους μέσω των βιβλίων του.
Ο Αλέξης Ζησιμόπουλος είναι ένας 23 χρόνος νέος, ο οποίος σπουδάζει στο Τμήμα Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου Πατρών. Έχει ήδη στο ενεργητικό του 2 βιβλία από τη σειρά βιβλίων του «Σκοτεινά Βήματα». Είναι πολυάσχολος, αφού εκτός από τη συγγραφή, έχει ασχοληθεί και με την αρθρογραφία σε εφημερίδες και blogs. Λατρεύει τη μυθοπλασία από όποιο μέσο και αν προέρχεται και διαθέτει μια πιο σκοτεινή αισθητική. Έχει ένα δικό του, ιδιαίτερο τρόπο να αφηγείται μια ιστορία και να πλάθει τους χαρακτήρες του, που σε κάνουν να μη θες να σταματήσεις το διάβασμα. Σε αυτή τη συνέντευξη, μας δίνει μια μικρή γεύση για το πώς ξεκίνησε η πορεία του, αλλά και για τη συνέχειά της.
Πότε μπήκε στη ζωή σου το μικρόβιο της συγγραφής;
Έχουν περάσει 10 χρόνια από τότε που έγραψα την πρώτη μου απόπειρα σε ελληνικό κείμενο λογοτεχνίας. Ήταν μια αστυνομική νουβέλα και από τότε άρχισα να ασχολούμαι περισσότερο με την απασχόληση αυτή και ανακάλυψα την πορεία που ήθελα να ακολουθήσω συγγραφικά.
Από πού αντλείς έμπνευση;
Η αλήθεια είναι πως δεν είμαι απόλυτα σίγουρος, δεν μπορώ να προσδιορίσω μια συγκεκριμένη πηγή ή ένα γεγονός. Περισσότερο προσπαθώ να πω διάφορα είδη ιστοριών με τον τρόπο μου, όσα μου προκαλούν προσωπικά ενδιαφέρον και πιστεύω θα μπορούσα να τα αποδώσω με ιδιαίτερο τρόπο.
Με ποιόν χαρακτήρα από τα βιβλία σου πιστεύεις πως μοιάζεις περισσότερο;
Πολύ πιθανώς ο καθένας απ’ τους χαρακτήρες να έχει κάποιο δικό μου στοιχείο είτε σε μικρή είτε σε μεγαλύτερη κλίμακα, αλλά δεν θα έλεγα πως ξεχωρίζω κάποιον συγκεκριμένο. Συνήθως προσπαθώ να φτιάχνω ολοκληρωμένους χαρακτήρες με συγκεκριμένες κατευθύνσεις και αποφεύγω να τους βασίζω σε αληθινά πρόσωπα (πόσο μάλλον σε εμένα). Ίσως στο μέλλον να ήθελα να έχω έναν χαρακτήρα που να με αντιπροσωπεύει πλήρως όμως.
Δανείζεσαι χαρακτηριστικά ανθρώπων του στενού σου κύκλου για να ενσωματώσεις στους χαρακτήρες σου;
Όχι ακριβώς, αλλά ίσως ορισμένα περιστατικά, αναφορές ή ακόμα και οι λέξεις που χρησιμοποιώ να φανούν γνώριμα σε άτομα που με γνωρίζουν. Σαν ένα εσωτερικό αστείο.
Γιατί επέλεξες να ασχοληθείς περισσότερο με το στοιχείο του φανταστικού πάρα με το πιο ρεαλιστικό;
Θεωρώ ότι η λογοτεχνία του φανταστικού είναι αρκετά ευέλικτη, μπορεί να παντρευτεί εύκολα με διάφορα άλλα είδη και είναι σε γενικές γραμμές, για μένα προσωπικά, πιο εύκολο να φτιάξω τους δικούς μου κανόνες.
Θα μπορούσαμε να σε δούμε να γράφεις κάποιο αλλού είδους βιβλίο από αυτά που έχουμε συνηθίσει;
Πιστεύω πως μελλοντικά θα παραμείνω στο είδος της φαντασίας, ίσως με διαφορετική βαρύτητα και αναλογία σε δευτερεύοντα στοιχεία όμως.
Είσαι ικανοποιημένος από τις πωλήσεις;
Γενικά είμαι ικανοποιημένος, αλλά πάντα τα πράγματα θα μπορούσαν να είναι και καλύτερα και χειρότερα. Θα είναι ενδιαφέρον να δω, όταν τα στοιχεία θα είναι επαρκή, πως η συγκεκριμένα κατάσταση θα/έχει επηρεάσει αυτόν τον τομέα.
Σου φάνηκε δύσκολος ο δρόμος μέχρι την έκδοση του πρώτου σου βιβλίου;
Όχι ιδιαίτερα, δεν είναι κάτι δύσκολο να εκδόσεις ένα βιβλίο θεωρώ. Το δυσκολότερο κομμάτι ήταν μάλλον το ζύγισμα των υπέρ, των κατά και της τελικής απόφασης.
Ο Κορωνoϊός και κατ’ επέκταση η καραντίνα, σε βοήθησε ή σε δυσκόλεψε σε σχέση με τη συγγραφή;
Ευτυχώς ή δυστυχώς, δεν με επηρέασε κάπως.
Τι άλλο να περιμένουμε από εσένα στο μέλλον;
Όσο νιώθω πως έχω ακόμη ιστορίες που θα ήθελα να διαβαστούν και μπορώ να τις γράψω, θα φροντίσω να το κάνω και να φτάσουν στη βιβλιοθήκη κάθε ενδιαφερόμενου.
Το Nancy’s Blog αλλά και εγώ προσωπικά σε ευχαριστούμε για τη συνέντευξη που μας παραχώρησες και περιμένουμε εναγωνίως το επόμενο βιβλίο σου!
Συνέντευξη, Σύνταξη & Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Γκούτης