Τρίσταν
Το τριήμερο της 4ης Ιουλίου δεν πήγε όπως θα ήθελα.
Επιρρίπτω όλες τις ευθύνες στο αλκοόλ, αλλά και σε εκείνη, που δεν μπορούσα να πάρω τα μάτια μου από πάνω της.
Η συμπεριφορά της κάνει ξεκάθαρο το ότι είμαι ο τελευταίος άνθρωπος που θέλει να γνωρίσει.
Κι αυτό είναι που κάνει την πρόκληση ακόμα μεγαλύτερη.
Κατά τη διάρκεια ενός πάρτι, βάλαμε ένα στοίχημα.
Ένα στοίχημα που δεν σκοπεύω να χάσω.
Νοέλ
Μπορούμε να συμφωνήσουμε πως αυτό το τριήμερο δεν πήγε καλά για κανέναν.
Υποτίθεται πως θα το περνούσα μόνο με τις δύο κολλητές μου και με ώρες στην παραλία.
Όταν τον συναντώ ξανά, σιγουρεύομαι πως θέλω αυτή να είναι η τελευταία φορά.
Μπορεί εκείνος να είναι ο υπερβολικά σίγουρος τύπος που θες να μείνεις μακριά του, όμως είμαι αποφασισμένη να του αποδείξω πως δεν είναι τόσο ακαταμάχητος όσο πιστεύει.
Ένα στοίχημα που δεν σκοπεύει να χάσει ούτε αυτός, αλλά ούτε κι εγώ.
Μαρία Αλεξοπούλου –
Για πολλοστή φορά η συγγραφέας οικοδομεί χαρακτήρες ολοκληρωμένους με τα προτερήματα και τα ελαττώματά τους. Eίναι όμως η πρώτη φορά που συνδέθηκα τόσο με την κεντρική ηρωίδα. Η Νοέλ-το κορίτσι των Χριστουγέννων- κέρδισε την συμπάθεια και την αγάπη μου γιατί παρόλο που ελλοχεύει ο φόβος μέσα της τολμά στον έρωτα.
Στα αδιαμφισβήτητα συν ανήκει το μοτίβο με τις εναλλασσόμενες αφηγήσεις για να έχουμε άμεση πρόσβαση στις σκέψεις τους αλλά και οι πλουμιστές περιγραφές για να ταξιδεύουμε νοητά στο μέρος που επιθυμεί π.χ στο Παρίσι. Από το πρώτο βιβλίο της μέχρι τώρα δεν έχει χάσει το χάρισμα να μας μεταφέρει σε μοναδικά μέρη για να αναζωπυρώνει το ενδιαφέρον μας.
Κατ’ εμέ είναι το πιο ισορροπημένο ερωτικό μυθιστόρημα της συγγραφέως με τη γραφή να ρέει πιο αβίαστα από ποτέ και θα γίνει αναγνωστική προτεραιότητα πολλών βιβλιόφιλων.
Ευρωπη –
Καταπληκτικό
Βικτώρια (επιβεβαιωμένος ιδιοκτήτης) –
Το βιβλίο το παρέλαβα στις αρχές του Νοέμβρη του 2021 (όταν δηλαδή κυκλοφόρησε) και ενώ είχα πει στην Τατιάνα ότι θέλω να το ξεκινήσω άμεσα για να το «ζήσω», εκείνη πρότεινε να το αφήσω για λίγο, για να μην έχουμε τα ίδια με τις ΜΕΘΥΣΜΕΝΕΣ ΑΛΗΘΕΙΕΣ.
Fun fact: τα ίδια και χειρότερα είχαμε!
Η ταύτιση με τη Νοέλ ήταν τόσο απόλυτη, διάβαζα (ξανά) πράγματα τα οποία σκεφτόμουν και έχω πει πολλές φορές η ίδια, και αισθανόμουν ότι από κάπου με παρακολουθεί ο Μεγάλος Αδελφός γιατί απλά… what are the odds, για δεύτερη φορά;
Πέρασα το μισό περίπου του βιβλίου με το να στολίζω τον Τρίσταν σαν φράγκικο επιτάφιο (παρότι σε ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΜΗΝΕΣ έχουμε Χριστούγεννα) και να αναρωτιέμαι (ξανά)… what are the odds;
Μιλάμε για συμπεριφορά… το πολύ δεκαπεντάχρονου!
(Φιλική συμβουλή στο σημείο αυτό: να λέτε αυτά που σκέφτεστε, γιατί δεν είναι μάντης ο άλλος, ούτε θα μυρίσει τα νύχια του, και επίσης, οι πράξεις σας να συνάδουν με τα λόγια σας, ειδικά αν ήταν και βαρύγδουπα και κάπου «κλωτσάει» το πώς συμπεριφέρεστε τώρα. Πώς να το κάνουμε; Χάνεται η εμπιστοσύνη μετά…)
Φυσικά όμως, επειδή το βιβλίο είναι «hopeless romantic Τάτη» και η κοπέλα πρέπει να μας θυμίσει ότι επειδή πνίγηκαν και 5-6 στη θάλασσα που λέγεται «έρωτας», δεν σημαίνει ότι θα αποφεύγεις πλέον το κολύμπι, από το δεύτερο μισό και μετά, υπήρχε ένα cuteness overload, που από εμένα παίρνει ένα μεγάλο ΝΑΙ, ειδικά εν όψει εορτών.
Ποτέ δεν ξέρεις, βρε αδελφέ. Third time’s a charm, που λένε και κάτι φίλοι.