Για την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας

Γνωρίζετε το λόγο που γιορτάζουμε τις παγκόσμιες ημέρες;

Πρόκειται για μια σημαντική υπενθύμιση των όσων αδικήθηκαν, αμελήθηκαν ή χρήζουν πρόληψης και μέριμνας. Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας δεν αποτελεί εξαίρεση αλλά επιβεβαίωση του κανόνα καθώς το γυναικείο φύλο αδικήθηκε, τσαλαπατήθηκε, υποδαυλίστηκε ανά τους αιώνες. Η γυναίκα μετατράπηκε από νωρίς σε σύμβολο και την εγκλώβισαν μέσα σε καλούπια. Η τέλεια μητέρα, η τέλεια σύντροφος, η τέλεια κόρη, η τέλεια συνάδελφος, η τέλεια ερωμένη. Για άλλους παράμεινε στην συνείδηση ως το αδύναμο φύλο, θύμα του glass ceiling και για άλλους εκείνη που αν και μπορεί να καταφέρει πολλά, δεν θα τα καταφέρει σε μια ανδροκρατούμενη κοινωνία σαν τη δική μας.

Τι συμβαίνει στο σήμερα;

Κι είναι η αλήθεια. Εν έτει 2024, η γυναίκα ακόμη υπαμείβεται για τις υπηρεσίες και την εργασία της. Η άνιση κατανομή υψηλόβαθμων θέσεων να εξακολουθεί να ταλανίζει το κράτους δικαίου που υποτίθεται δεν διακρίνει κανέναν βάσει φύλου. Κι όμως, η γυάλινη οροφή δεν έχει σπάσει παρά μόνο έχει ραγίσει για ελάχιστες γυναίκες που τα κατάφεραν, το πρότυπο για εμάς τις υπόλοιπες.

Ακόμη, η γυναίκα αδυνατεί να επιλέξει τον ρόλο που της εφάπτεται πλήρως διότι η οικογένεια και ο περίγυρος τής επιβάλλουν να υπηρετεί περισσότερους από έναν. Δεν επιτρέπεται να μείνει ανύπαντρη ή άτεκνη, δεν επιτρέπεται να αγαπάει τις φιλοδοξίες κυνηγώντας την καριέρα της. Οφείλει να βρει κάποιον και να ανοίξει το δικό της σπιτικό αλλιώς είναι εκείνη η κοπέλα στο ράφι, ο λόγος να την μελετούν τάχα με νοιάξιμο συγγενείς και φίλοι.

Διεκδικώντας τα «αυτονόητα»

Το θέμα, όμως, δεν είναι τι θέλουν οι άλλοι για εσένα αλλά εσύ, η γυναίκα του σήμερα, για τον εαυτό σου διότι στο τέλος της ημέρας θα μείνεις μόνη σου, με τον εαυτό σου και κάτι τσακισμένα όνειρα πίσω. Διεκδίκησε την δική σου θέση στο βάθρο. Ρώτα τον εαυτό σου τι τον κάνει ευτυχισμένο. Θες να γίνεις μητέρα; Θες να αλλάξεις τον κόσμο; Θες να παντρευτείς; Θες να ανοίξεις την δική σου επιχείρηση; Οποιαδήποτε και αν είναι η απάντηση, πρόσθεσε και ένα μπορώ δίπλα. Γιατί όντως μπορείς.

Χρόνια πολλά λοιπόν σε εσένα. Σε εσένα που κυνήγησες τα όνειρα σου. Σε εσένα που έγινες μανούλα νωρίς. Σε εσένα που παλεύεις να φέρεις στον κόσμο ένα παιδάκι. Σε εσένα που προσπαθείς να ξεφύγεις από τον γάμο σου. Σε εσένα που μετά από πολλά δάκρυα και κόπο κατάφερες να ανοίξεις τα φτερά σου στο επάγγελμα που διάλεξες. Σε εσένα που παλεύεις και μπορείς να εξελίσσεσαι. Σε εσένα που πιστεύεις πως είσαι λίγη.

Από σήμερα, δεν θα γιορτάζεις μόνο σήμερα αλλά κάθε μέρα που συνειδητά σε επιλέγεις. Γιατί αξίζεις πραγματικά και όσα είσαι, εκτιμιούνται.

Ευγενία Νιφόρα,

συγγραφέας του βιβλίου «Σαν πέφτει η αυλαία»