απόσπασμα από το βιβλίο «Εννέα χρόνια με τους Ινδιάνους» για την αληθινή ιστορία του Χέρμαν Λέμαν
Η στροφή 180 μοιρών από την αιχμαλωσία
Ο Χέρμαν Λέμαν, με τον οποίο έχει να κάνει αυτό το βιβλίο, προτού βρεθεί στους Ινδιάνους, γεννήθηκε από Γερμανούς γονείς, στις 5 Ιουνίου 1859. Απήχθη από μια ομάδα Ινδιάνων, τους Απάτσι, όταν ήταν περίπου έντεκα ετών, και έζησε με αυτή τη φυλή για τέσσερα χρόνια. Αργότερα, βίαιες καταστάσεις με μέλη της φυλής τον ανάγκασαν να τους εγκαταλείψει για να σωθεί. Βγήκε στην έρημο, όπου μόνος στα βουνά έμεινε για περίπου έναν χρόνο. Μετέπειτα πήγε στους Κομάντσι, φυλή Ινδιάνων, όπου υιοθετήθηκε, και παρέμεινε μαζί τους μέχρι που τελικά επέστρεψε στους ανθρώπους του παρά το γεγονός ότι είχε μεγαλώσει με τις διδαχές των Ινδιάνων. Κατά τη διάρκεια της αιχμαλωσίας του είχε ξεχάσει τη μητρική του γλώσσα, είχε εγκαταλείψει τους τρόπους του «λευκού», ήταν ένας αιμοδιψής, κλέφτης, άγριος, και όταν τον επέστρεψαν στον πολιτισμό, έπρεπε να τον κρατήσουν με τη βία για να μη φύγει και επιστρέψει στη φυλή του. Με τον καιρό, όμως, συμφιλιώθηκε, εκπολιτίστηκε ξανά και τελικά μετατράπηκε σε καλό πολίτη.
Η επιστροφή στα πάτρια εδάφη
Γνωρίζω τον Χέρμαν Λέμαν προσωπικά εδώ και τριάντα πέντε χρόνια. Όταν τον επέστρεψαν στο χωριό, ο πατέρας μου, ο αείμνηστος Τζον Ουόρεν Χάντερ, ζούσε στην πόλη Λόγιαλ Βάλεϊ, στο σπίτι της μητέρας του Λέμαν, και τον άκουσα να αφηγείται διασκεδαστικά περιστατικά με αφορμή τους ινδιάνικους τρόπους του Λέμαν και πώς το άγριο αγόρι θα τρόμαζε τα παιδιά του χωριού.
Η ίδια μου η μητέρα μού έλεγε, αν δεν είμαι φρόνιμος, «αυτός ο Ινδιάνος» θα έρθει να με πάρει σίγουρα. Για πολύ καιρό ντυνόταν με την ινδιάνικη ενδυμασία του. Δεν του άρεσαν τα ρούχα μας, τα ρούχα του λευκού. Αποζητούσε τη μοναξιά του, έξω στο δάσος. Έμεινε μακριά από όλους για πολύ καιρό μετά την επιστροφή του. Τελικά, οι εκλεπτυσμένες επιρροές της αθάνατης αγάπης μιας μητέρας, οι χαρούμενες συναναστροφές ενός ευτυχισμένου οικογενειακού κύκλου και η στοργική μεταχείριση από τα αδέρφια και τις αδερφές του επέφεραν μια πλήρη αλλαγή σε αυτόν τον άγριο χαρακτήρα, δίνοντας τη θέση του σε έναν ευγενικό και τίμιο άνθρωπο, κάτι που τον μετέτρεψε ξανά σε «λευκό». Ποτέ όμως δεν ξέχασε τους φίλους του, τους Ινδιάνους.
Ο γάμος
Χρόνια αργότερα, αφού παντρεύτηκε μια υπέροχη κοπέλα, του παραχωρήθηκαν τμήματα γης (headright) στην Ινδιάνικη Επικράτεια, μέσω μιας ειδικής πράξης του Κογκρέσου, και πήγε εκεί για να ζήσει με την αξίωσή του ανάμεσα στη φυλή του. Ναι, τη φυλή του, γιατί ήταν ακόμη Κομάντσι στα μάτια των ερυθρών αδελφών του, και εξακολουθεί να κατέχει όλα τα φυλετικά δικαιώματα και προνόμια ακόμη και μέχρι σήμερα.
Καταγράφοντας την ιστορία της ζωής του σε αυτό το βιβλίο, τη δίνω όπως την έδωσε σε μένα, χωρίς υπερβολές, χωρίς καύχημα, μόνο με την ελπίδα ότι ο αναγνώστης θα τη βρει ενδιαφέρουσα και μια αληθινή αναφορά γεγονότων. Υπάρχουν άνθρωποι που ζουν σήμερα που γνωρίζουν όλες τις συνθήκες γύρω από τη σύλληψη και την επιστροφή του. Υπάρχουν Ρέιντζερς του Τέξας που γνωρίζουν τη συμμετοχή του σε μάχες εναντίον τους. Υπάρχουν Ινδιάνοι που πολέμησαν στο πλευρό του σε αιματηρές συγκρούσεις.
Οδεύοντας προς τη «δύση»
Ο Χέρμαν Λέμαν είναι γέρος τώρα. Η μακρά και γεμάτη περιπέτεια ζωή του πλησιάζει στο τέλος της. Νιώθει το βάρος των χρόνων. Όμως, μπορεί να κοιτάξει πίσω στο μακρινό και αμυδρό παρελθόν χωρίς τύψεις για οποιαδήποτε έκδηλη πράξη που μπορεί να έχει διαπράξει σε άγρια κατάσταση, γιατί, όπως λέει, τον έμαθαν οι Ινδιάνοι να κλέβει και να σκοτώνει. Πίστευε ότι ήταν σωστό. Μετά την επιστροφή του στη λευκή του οικογένεια, σύντομα έμαθε ότι ήταν λάθος να κάνει αυτά τα πράγματα, και έκτοτε δεν τα επανέλαβε. Η συνείδησή του είναι καθαρή και πιστεύει ότι ένας δίκαιος Θεός του έχει συγχωρέσει τις όποιες αμαρτίες μπορεί να έχει διαπράξει με αγριότητα, αφού δεν γνώριζε κάτι καλύτερο από αυτό.
Πριν από τριάντα περίπου χρόνια, ο δικαστής J. H. Jones της κομητείας Mason στην πολιτεία του Τέξας δημοσίευσε ένα βιβλίο σχετικά με τους Ινδιάνους ονόματι «Ινδιανολογία», το οποίο ασχολήθηκε εκτενώς με την αιχμαλωσία του Χέρμαν Λέμαν. Από αυτό το βιβλίο έχω αντλήσει πολύτιμο υλικό, χρήσιμο για τη συγγραφή του παρόντος βιβλίου. Τα περισσότερα, όμως, από τα γεγονότα που θα βρείτε εδώ καταγράφηκαν από εμένα όπως μου τα αφηγήθηκε τις οδυνηρές και ανατριχιαστικές εμπειρίες του στις 28 Μαΐου 1927 ο Χέρμαν Λέμαν.
Σου αρέσει να διαβάζεις αληθινές & συγκινητικές ιστορίες;
Βρες την επόμενη σου από τις Εκδόσεις Πηγή εδώ
