ΓΡΑΦΕΙ Η ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΚΟΛΛΙΑ
Κλείνω το βιβλίο Αυτό που μου ‘μαθες εσύ! με δάκρυα στα μάτια. Η αλήθεια είναι ότι έκλαψα σε πολλά σημεία του. Με κέρδισε από την πρώτη ματιά. Ο τίτλος του είναι τόσο όμορφος, που σε γεμίζει τόσες όμορφες σκέψεις, και το γεγονός ότι αυτό το βιβλίο βασίζεται σε αληθινά γεγονότα σε προετοιμάζει ψυχολογικά για το τι θα διαβάσεις. Το εξώφυλλο μου άρεσε πάρα πολύ! Ένας πατέρας κουβαλάει την κόρη του στους ώμους και προσπαθεί να τη διαφυλάξει από κάθε κακό.
Ο Έκτορας είναι ένα παιδί που έχασε τη μητέρα του σε ηλικία τεσσάρων ετών. Ο πατέρας του όμως στάθηκε πατέρας και μητέρα δίπλα του και δεν του έλειψε ποτέ το χάδι και η αγάπη. Μεγάλωσε με αρχές και ήθελε να μοιάσει στον πατέρα του που αγάπησε μόνο μία φορά στη ζωή του και έμεινε πιστός σε αυτή του την αγάπη. Γνώρισε το άλλο του μισό στα δεκαεφτά του χρόνια, μια βροχερή μέρα, στον δρόμο για το σχολείο. Στα μάτια της Αλεξάνδρας είδε τον έρωτα. Από την πρώτη στιγμή κάτι γεννήθηκε μεταξύ τους και έγιναν αχώριστοι. Ήξεραν ότι ο ένας είναι το άλλο μισό του άλλου.
Ο Έκτορας στάθηκε δίπλα στην Αλεξάνδρα και τη στήριξε όταν αποφάσισε να γίνει γιατρός και έπρεπε να χωριστούν λόγω σπουδών. Η αγάπη τους έγινε πιο δυνατή. Και όταν επιτέλους οι σπουδές της τελείωσαν και επέστρεψε στο νησί και τον αγαπημένο της, δεν περίμενε ότι η ζωή θα τους έκανε τόσο ευτυχισμένους και θα τους έδινε ένα τόσο μεγάλο δώρο! Η Αλεξάνδρα έμεινε έγκυος και η χαρά τους ήταν απερίγραπτη. Ο γάμος τους επισφράγισε την απέραντη αγάπη τους και το θαύμα που κυοφορούσε η Αλεξάνδρα τους έδινε την απόλυτη ευτυχία.
“Μαζί ως την αιωνιότητα!” μου είχε ψιθυρίζει τότε και θυμάμαι ότι έκλεισε σφιχτά το χέρι μου μέσα στο δικό της. Εγώ ανταπέδωσα αυτή τη χειρονομία με ένα τρυφερό φιλί στο στόμα. Και επανέλαβα μετά από εκείνη: ” Ως την αιωνιότητα, καρδιά μου!”
Η ζωή και η μοίρα όμως είχαν άλλα σχέδια και δεν άντεξαν στην τόση ευτυχία τους. Όλα όσα ακολούθησαν έμοιαζαν με εφιάλτη, ένα κακό όνειρο που δυστυχώς έφερε τα πάνω κάτω στη ζωή τους. Ο Έκτορας θα βρεθεί ξαφνικά να παλεύει για μια ζωή που του δίνει μόνο πόνο και δυστυχία. Έρχεται αντιμέτωπος με τόσο πόνο, που δεν είναι σίγουρος ότι μπορεί να αντέξει. Μια ματιά όμως στην κόρη του τη Δανάη τον οπλίζει με θάρρος και αποφασιστικότητα να παλέψει για εκείνη. Η ζωή της κόρης τους διαταράσσεται, η υγεία της βρίσκεται σε θανάσιμο κίνδυνο και εκείνος πρέπει να βρει το κουράγιο να παλέψει με αυτόν τον εχθρό που από νωρίς δείχνει τις άγριες διαθέσεις του.
Θα καταφέρει ο Έκτορας να παλέψει και να βγει νικητής; Ακόμα και όταν όλα μοιάζουν ακατόρθωτα; Τι είναι αυτό που του δίνει δύναμη;
Αυθόρμητα έκανα έναν συσχετισμό. Η λέξη ελπίζω κρύβει μέσα της τη λέξηεπιζώ κι εκείνη με τη σειρά της τη λέξη ζω. Χωρίς την ελπίδα, λοιπόν, πώς μπορεί να ζήσει ο άνθρωπος; Για μένα αυτή την ελπίδα μου την προσφέρει η Δανάη. Μέσα από αυτή ζω. Και όσο ζω ελπίζω. Ελπίζω ότι παρά τις δυσκολίες, παρά τα εμπόδια, θα τα καταφέρω. Μαζί θα τα καταφέρουμε!
Μου άρεσε τόσο πολύ. Μπορεί να κλαίω ακόμη και τώρα που γράφω αυτές τις προτάσεις. Τα δάκρυα κυλάνε και σκέφτομαι ότι τελικά η αγάπη είναι αυτή που σε θωρακίζει απέναντι σε καθετί που απειλεί την ευτυχία σου. Η αγάπη για το παιδί σου δεν έχει αρχή και τέλος. Μπορείς να φτάσεις στα άκρα για να το σώσεις. Αγάπησα τον Έκτορα. Είναι ένας άντρας που κάθε γυναίκα θα ήθελε στο πλευρό της. Αγαπά με πάθος, ολοκληρωτικά και για πάντα. Δίνεται απόλυτα σ’ όσους αγαπά και κάνει τα αδύνατα δυνατά! Πατέρας ξεχωριστός, που κάθε παιδί ονειρεύεται. Όχι για τα υλικά αγαθά που μπορεί να προσφέρει, αλλά για την αγάπη που απορρέει από κάθε πόρο του σώματός του.
Από την άλλη, η Δανάη. Ένα παιδί επτά ετών, τόσο ώριμο για την ηλικία του, που στο άκουσμα της πάθησής της στάθηκε δυνατή για να μη στεναχωρήσει τον πατέρα της. Οπλίστηκε με θάρρος για να αντέξει όλη την ταλαιπωρία και τη διαδικασία που έπρεπε, γνωρίζοντας ότι μπορεί να χάσει τη μάχη. Προσπάθησε όμως να μη δείχνει τον φόβο και τη στεναχώρια της για χάρη του πατέρα της. Μπορούσε να διαβάζει τις διαθέσεις του στα μάτια του. Ένα γλυκό παιδί, γεμάτο ζωή και φως, που χάριζε χαμόγελα στους γύρω της.
Μια ιστορία τόσο αληθινή. Κάποιοι από σας ίσως να το έχετε ζήσει ή να έχετε ακούσει κάτι παρόμοιο. Το αποτέλεσμα είναι όσα μας διδάσκει. Η ζωή έχει πάντα δύο όψεις. Πρέπει να αντιμετωπίζουμε την κάθε μέρα με αισιοδοξία και πίστη. Όταν όλα μοιάζουν αδύνατα, να κοιτάζουμε μπροστά και μπορεί να δούμε το φως στο τέλος της διαδρομής. Η αγάπη δίνει δύναμη και κουράγιο για να πολεμήσουμε ό,τι μας απειλεί. Ακόμη και όταν όλα μοιάζουν άσκοπα, δεν πρέπει ποτέ να καταθέτουμε τα όπλα. Πολεμούμε μέχρι το τέλος και ίσως η ζωή μας χαμογελάσει. Ένα υπέροχο μάθημα ζωής. Πραγματικά αξίζει να το διαβάσετε! Απλά υπέροχο!
Περίληψη Αυτό που μου ‘μαθες εσύ!: Ο Έκτορας συναντάει την Αλεξάνδρα ένα βροχερό φθινοπωρινό πρωινό και την ερωτεύεται με την πρώτη ματιά. Ο έρωτάς τους είναι αμοιβαίος και τα όνειρα για μια κοινή ζωή πολλά. Κι εκεί που όλα δείχνουν ότι ένα μωρό θα σφραγίσει την ευτυχία τους, η μοίρα σαν ζηλιάρα ερωμένη θα στήσει τα δίχτυα της και θα τους παγιδεύσει. Θα μπορέσουν άραγε να γλιτώσουν από τα σχέδιά της; Θα καταφέρουν να σταθούν απέναντί της και να την αντιμετωπίσουν; Τι είναι εκείνο που θα ωθήσει τον Έκτορα να παλέψει με όλες του τις δυνάμεις για το “αύριο”;
Η ιστορία ενός πατέρα που παρά τις αντιξοότητες δεν το βάζει κάτω και μαθαίνει μέσα από το πρόβλημα υγείας της κόρης του ότι η ζωή είναι πολύτιμη και αξίζει ο καθένας να παλεύει γι’ αυτήν ακόμα κι αν νιώθει ότι όλα συνηγορούν προς το αντίθετο.
ΠΗΓΗ ΘΕΜΑΤΟΦΥΛΑΚΕΣ ΛΟΓΩ ΤΕΧΝΩΝ
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΟΥ ΜΑΘΕΣ ΕΣΥ