ΔΩΡΕΑΝ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΑΝΩ ΤΩΝ 15€
ΑΜΕΣΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ
Δεν ξέρω αν γεννήθηκα για να γράφω ιστορίες, το μόνο που ξέρω είναι πως οι λέξεις, όπως και αριθμοί, έχουν τεράστια σημασία αλλά το τελικό αποτέλεσμα θα το κρίνει ο συνδετικός κρίκος ή το πρόσημο που μπαίνει αναμεσά τους.
Η αίσθηση του γυρισμού είναι η καλύτερη για κάθε ναυτικό. Κοιτάς πίσω το πόσους μήνες ήσουν εκεί και είσαι περήφανος που τα κατάφερες. «Αποστολή εξετελέσθη» λες. Έκανες την δουλειά σου, πήρες τα χρήματα σου και ήρθε η ώρα να πας σπίτι σου σώος και αβλαβής. Και η χαρά δε κρύβεται.
Σύμφωνα με τον συγγραφέα William Faulkner ‘’Αν είχα να διαλέξω ανάμεσα στη θλίψη και στο τίποτα, θα διάλεγα τη θλίψη’’ και τείνω να υποστηρίζω την επιλογή του.
«Η ελευθερία είναι απλή, μα δεν είναι εύκολη. Έχει κόστος· θέλει θυσίες, θέλει παλικαριά και κουράγιο. Μα είναι δική μας, αρκεί να το θέλουμε»
Βασισμένο σε πραγματικά γεγονότα, μέσα από τη μυθιστορηματική ανάπλαση της αληθινής ιστορίας της Ντίνας Πρανίτσεβα, ενός από τους λίγους ανθρώπους που επέζησαν από τη θηριωδία των Ναζί, που επί δύο χρόνια εξόντωσαν ομαδικά και συστηματικά χιλιάδες Εβραίους, Ρομά, αιχμαλώτους πολέμου και άλλες ομάδες στο Μπάμπι Γιαρ (Το Φαράγγι Της Γιαγιάς), στο Κίεβο της Ουκρανίας, κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Το θηλυκό είναι ο εκπρόσωπος και το αρχέτυπο όλης της ανθρώπινης φυλής. Αντιπροσωπεύει την ανθρωπότητα που ανήκει σε όλους μας, άντρες και γυναίκες.
Σύμφωνα με το σύνδρομο “Ηλέκτρα” η κόρη προσκολλάται στον πατέρα και προσπαθεί να επικρατήσει στο ενδιαφέρον και την αγάπη του έναντι της μητέρας. Αντιλαμβανόμενη ότι δεν μπορεί να τον «κατακτήσει» μιμείται την μητέρα, την οποία βλέπει ανταγωνιστικά, για να φτάσει στο στόχο της.
Το “Λύω σιωπή!” είναι μια σειρά διηγημάτων γραμμένη στο πέρασμα του πιο μεταβατικού σταδίου της ζωής μου μέχρι σήμερα. Ο δίσημος τίτλος, οφείλει σ’ ένα ποσοστό τη γένεση και την αύξησή του, στο σκύλο μου τον Λύω, και την οικεία φράση που επαναλαμβάνω συχνά πυκνά, μαλώνοντάς τον όταν με τρελαίνει.
«Ένα παιχνίδι είναι η ζωή µας, εν τέλει. Ένα θεατρικό, µε µας όλους σε ρόλους πρωταγωνιστών και κοµπάρσων. Το θέµα δεν είναι ποιος γράφει το σενάριο, αλλά µε πόσο πάθος επενδύει κανείς το παίξιµό του. Και τι ελευθερίες τολµά να πάρει σε σχέση µε τον αρχικό του ρόλο. Στον αυτοσχεδιασµό είναι όλη η ουσία».
