Ένα βιβλίο για τη δύναμη της αντρικής φιλίας
Συνέντευξη του διδάκτορα Οικονομικών Επιστημών, τ. Υπουργού, βουλευτή και συγγραφέα Παναγιώτη Μποκοβού στη δημοσιογράφο του vivlio life Μαρία Τσακίρη.
Συνέντευξη του διδάκτορα Οικονομικών Επιστημών, τ. Υπουργού, βουλευτή και συγγραφέα Παναγιώτη Μποκοβού στη δημοσιογράφο του vivlio life Μαρία Τσακίρη.
“Σκοτεινά Φεγγάρια”. Τέσσερις διαφορετικές ιστορίες φαντασίας με κοινό παρονομαστή όμως τα απωθημένα, τις θαμμένες προσδοκίες, την ανθεκτικότητα της πίστης. Την εκδίκηση, τον θυμό και άλλα πολλά. Και κυρίαρχο στοιχείο την διεκδίκηση μιας σκοτεινής εξουσίας που κυριεύει κάθε κύτταρο μας και βάζει σε πειρασμό κάθε αξία μας. Ποια ήταν η βαθύτερη ανάγκη σου, αυτή που σε οδήγησε στην συγγραφή αυτού του βιβλίου;
Διαβάζοντας το πρώτο βιβλίο της Άννας Σπανογιώργου σκέφτηκα αυθόρμητα: “Μακάρι να έγραφαν κι άλλοι σαν την συγκεκριμένη συγγραφέα!” Ωραία Ελληνικά, κατανοητός τρόπος γραφής, με τα απαραίτητα ωστόσο λεκτικά “διαμαντάκια”, πρωτοτυπία και κυρίως πολλή φαντασία χαρακτηρίζουν την πένα της.
“Όλοι ενθουσιάστηκαν από το project και αυτό φυσικά μας έκανε ιδιαίτερα χαρούμενους γιατί μας έδωσε κίνητρο να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας.”
“Εγκλωβισμένη σε μια σχέση που με την πρώτη ματιά φαίνεται να είναι δυσλειτουργική, η Μαρίνα ζητά τη συνδρομή του Αλέξη, ενός δυναμικού ψυχοθεραπευτή, με την ελπίδα να βρει τη δύναμη να φέρει την κάθαρση στη ζωή της. “
‘”Ολα διαδραματίζονται στις μαύρες αιχμές που σκορπούν σκληρά φώτα και ακόμα σκληρότερα ψυχολογικά προβλήματα. Η μάχη με το εσωτερικό κακό, την ηθική, ψυχική και σωματική κατάρρευση, αντανακλά ελάχιστες ποσότητες φωτός. Ψήγματα σκοπού και ελπίδας. Εκτός αυτών, μόνο η νύχτα κυριαρχεί στην σφαλιστή αποθήκη.”
“Προσπαθώ να παραμένω ταπεινός και πιστός στους στόχους και στις αξίες μου. Επιθυμώ να είμαι πάντα συνδεδεμένος με την πραγματικότητα, διατηρώντας όμως και τα όνειρά μου”.
“Ειλικρινά, το «Λύω, σιωπή!» δίνει το έναυσμα και αποτελεί κάλεσμα στον καθένα να λύσει την σιωπή του για όσα τον ταλανίζουν και να ελευθερωθεί από τα δεσμά που τον κρατούν πίσω. Όταν αυτό γίνεται πράξη, τότε αισθάνομαι πραγματικά ευτυχισμένος”.