Ενδοοικογενειακή βία: Η λογοτεχνία δίνει φωνή στα θύματα
Η ενδοοικογενειακή βία αποτελεί ένα από τα πιο ανησυχητικά φαινόμενα της εποχής μας, διαπερνώντας κοινωνικές και πολιτισμικές γραμμές. Πρόκειται για μια μορφή βίας που ασκείται μέσα στην οικογένεια, εκεί όπου η ασφάλεια και η αγάπη θα έπρεπε να είναι δεδομένες. Ωστόσο, για εκατομμύρια γυναίκες και παιδιά, το σπίτι τους γίνεται τόπος φόβου, βίας και ψυχικής κακοποίησης. Οι επιπτώσεις της είναι συχνά διαρκείς και βαθιά τραυματικές, καθώς επηρεάζουν τόσο την ψυχική υγεία όσο και τις κοινωνικές σχέσεις των θυμάτων.
Η σκληρή πραγματικότητα που φανερώνει η ενδοοικογενειακή βία
Η ενδοοικογενειακή βία στην Ελλάδα έχει λάβει ανησυχητικές διαστάσεις, καθώς αναφέρονται χιλιάδες περιστατικά ετησίως. Παράλληλα, η σιωπή που συνοδεύει το φαινόμενο οδηγεί σε υποεκτίμηση της πραγματικής του έκτασης. Έχει ποικίλες μορφές, από τη σωματική και ψυχική κακοποίηση έως τη λεκτική, οικονομική και κοινωνική απομόνωση, καθιστώντας τα θύματα ολοένα πιο ευάλωτα. Το ζήτημα δεν είναι μόνο προσωπικό, αλλά αντικατοπτρίζει ευρύτερες κοινωνικές παθογένειες, απαιτώντας άμεσες και συντονισμένες παρεμβάσεις.
Η σιωπή αφήνει την ενδοοικογενειακή βία να μεγαλώνει
Η κοινωνική σιωπή, που συχνά συνδέεται με τις πολιτισμικές και παραδοσιακές αντιλήψεις, εμποδίζει τα θύματα να ζητήσουν βοήθεια. Επιπλέον, τα παιδιά που μεγαλώνουν σε περιβάλλοντα βίας κινδυνεύουν να υιοθετήσουν παρόμοια πρότυπα συμπεριφοράς ή να υποφέρουν από μακροχρόνια ψυχολογικά τραύματα. Είναι λοιπόν αναγκαία η άμεση παρέμβαση της πολιτείας, της κοινωνίας και της εκπαιδευτικής κοινότητας για τη διακοπή αυτού του φαύλου κύκλου.
Η τέχνη ως εργαλείο ενδυνάμωσης και ευαισθητοποίησης
Η τέχνη και ειδικότερα η λογοτεχνία έχουν τη μοναδική ικανότητα να δίνουν φωνή στα θύματα, να αφηγούνται τις σιωπηλές τους ιστορίες και να προάγουν την κατανόηση και τη συμπόνια. Η λογοτεχνία λειτουργεί συχνά και θεραπευτικά. Μέσα από την ταύτιση της δικής τους εμπειρίας σε μια αφήγηση, τα θύματα βρίσκουν το κουράγιο να εκφραστούν, να μιλήσουν για τη δική τους αλήθεια. Παράλληλα, οι αναγνώστες έρχονται αντιμέτωποι με τις βαθύτερες επιπτώσεις της βίας, αποκτώντας μια ευρύτερη αντίληψη για τις κοινωνικές ανισότητες που τη διαιωνίζουν.
Τα έργα που καταπιάνονται με την ενδοοικογενειακή βία δημιουργούν έναν χώρο διαλόγου, καλώντας το κοινό να δει πέρα από τα στερεότυπα και τις προκαταλήψεις.
Η τέχνη δεν περιορίζεται στην καταγραφή του πόνου. Λειτουργεί και ως πηγή ελπίδας, ενισχύοντας την αυτοεκτίμηση και την ανθεκτικότητα των θυμάτων. Είναι ένας τρόπος να μετατραπεί η τραγωδία σε κινητήρια δύναμη για αλλαγή.
“Αγνύθα”: Ένα βιβλίο που δίνει φωνή στη σιωπή
Η “Αγνύθα” της Ειρήνης Κουντουράκου είναι ένα από αυτά τα έργα που σπάνε τη σιωπή γύρω από την ενδοοικογενειακή βία. Μέσα από την ιστορία της Αγνύς, μιας νεαρής κοπέλας που ζει σε ένα βίαιο και καταπιεστικό οικογενειακό περιβάλλον, ο αναγνώστης εισέρχεται στον κόσμο των θυμάτων, κατανοώντας τις βαθιές πληγές που αφήνει η κακοποίηση. Η συγγραφέας, με την ποιητική της γραφή, αποτυπώνει τη σκληρή πραγματικότητα χωρίς να χάνει την ελπίδα που φωλιάζει ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις. Η Αγνύ, αν και παγιδευμένη, βρίσκει τη δύναμη να ονειρευτεί, να αναζητήσει τη λύτρωση μέσα από τη φύση και να εμπνεύσει τον αναγνώστη με την ανθεκτικότητά της. Το βιβλίο αναδεικνύει με αριστουργηματικό τρόπο την πάλη για αξιοπρέπεια, παρά τις συντριπτικές αντιξοότητες.
Η φροντίδα που χρειάζεται ένα άτομο που βίωσε ή βιώνει ενδοοικογενειακή βία έρχεται και μέσα από την ανάγνωση
Η “Αγνύθα” ως καθρέφτης της κοινωνίας
Η “Αγνύθα” δεν είναι απλώς ένα λογοτεχνικό έργο· είναι ένα εργαλείο ευαισθητοποίησης. Μέσα από τη δύναμη της αφήγησης, η Ειρήνη Κουντουράκου καταφέρνει να αποκαλύψει τις σκοτεινές πτυχές της ενδοοικογενειακής βίας, προκαλώντας τον αναγνώστη να αναλογιστεί τη δική του ευθύνη στη διαμόρφωση μιας πιο δίκαιης κοινωνίας.
Η ιδιαίτερη ματιά της συγγραφέως φωτίζει όχι μόνο τον πόνο, αλλά και τις κρυφές πτυχές ελπίδας που βρίσκονται ακόμη και στις πιο δύσκολες στιγμές. Το βιβλίο αγγίζει τα θύματα αλλά και όλους όσοι αναζητούν τρόπους να κατανοήσουν και να στηρίξουν αυτούς που παλεύουν να ξεφύγουν από τον κύκλο της βίας. Είναι μια υπενθύμιση ότι η λογοτεχνία δεν είναι απλώς μια τέχνη, αλλά και ένα μέσο για κοινωνική αλλαγή.
Διαβάστε την “Αγνύθα” και άλλα κοινωνικά μυθιστορήματα από τις εκδόσεις Πηγή, ΕΔΩ
