Άρθρα - απόψεις

Η Φρίκη στο Κωσταλέξι και η Σκοτεινή Χίμαιρα της Μόρνας

i-friki-sto-kostalexi-kai-i-skoteini-chimaira-tis-mornas

Αστυνομικό Μυθιστόρημα και η πραγματικότητα πίσω από την ζοφερή φαντασία

Από τον Γιαρεντζίδη Βασίλη συγγραφέα του αστυνομικού μυθιστορήματος “Σκοτεινή Χίμαιρα”

Τον μήνα Μάιο του 2024 κυκλοφόρησε από τις Πρότυπες Εκδόσεις ΠΗΓΗ το αστυνομικό μυθιστόρημά μου με τίτλο “Σκοτεινή Χίμαιρα”. Ένα σκληρό κι αυθεντικό θρίλερ, στο οποίο “παντρεύεται” η καθαρόαιμη αστυνομική λογοτεχνία με εκείνες του παραφυσικού και του υπερκόσμιου τρόμου καθώς και με προεκτάσεις πάνω στις παραδοχές της Παραψυχολογίας.

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα εμπνευσμένο από αληθινά γεγονότα

Πολλοί από τους αναγνώστες του βιβλίου, σαφέστατα θα αντιλήφθηκαν ότι πηγή έμπνευσής του αποτέλεσαν τα πραγματικά συμβάντα που διαδραματίσθηκαν στο χωριό Κωσταλέξι, αν και η περαιτέρω πολυσύνθετη πλοκή του μυθιστορήματος αφορά μια εντελώς φανταστική μυθοπλασία, με γεγονότα και περιστατικά τα οποία αποτελούν προϊόντα αποκλειστικά και μόνο της φαντασίας του συγγραφέα.

i-friki-sto-kostalexi-kai-i-skoteini-chimaira-tis-mornas

Το πραγματικό γεγονός: Μια ιστορία που μοιάζει να έχει βγει από αστυνομικό μυθιστόρημα

Το Κωσταλέξι είναι ένα μικρό χωριό στον Νομό Φθιώτιδος, σε μικρή απόσταση από την πόλη της Λαμίας, με 275 κατοίκους, σύμφωνα με την επίσημη απογραφή του έτους 2021. ( 392 κάτοικοι σύμφωνα με την απογραφή του 1971). Ο μικρός αυτός οικισμός έγινε παγκοσμίως γνωστός το έτος 1978, όταν αποκαλύφθηκε η υπόθεση της λεγόμενης «Φρίκης στο Κωσταλέξι».

Συγκεκριμένα, κατόπιν δοθείσης πληροφορίας, την 6η Νοεμβρίου του έτους 1978, κλιμάκιο από αστυνομικούς της τότε Υποδιεύθυνσης Ασφαλείας Προαστίων Πρωτευούσης της Ελληνικής Χωροφυλακής, με την συνδρομή εισαγγελικού λειτουργού, ανακάλυψαν σε αποθήκη του ισογείου της οικίας της οικογένειας Καρυώτη, μια 47χρονη έγκλειστη γυναίκα, υπό άθλιες συνθήκες διαβίωσης.

Ο φίλτατος, έγκριτος δημοσιογράφος και μέντορας του αστυνομικού ρεπορτάζ στην Ελλάδα Πάνος Σόμπολος, (με την έγκριση του οποίου αναγράφονται οι παρακάτω πληροφορίες), ήταν ο πρώτος ρεπόρτερ που μετέβη στο σημείο του περιστατικού, σχεδόν ταυτόχρονα με τις αστυνομικές δυνάμεις. Στο τότε ρεπορτάζ του, αλλά και στο βιβλίο του “Τα τραγικά γεγονότα της τελευταίας τριακονταπενταετίας” αναφέρει ότι η γυναίκα ήταν γυμνή, πεσμένη στο χωμάτινο πάτωμα, σε ζωώδη κατάσταση, με απλανές βλέμμα κι έδειχνε να μην έχει επαφή με το γύρω περιβάλλον.

Το μοναδικό της ένδυμα ήταν ένα άδειο τσουβάλι και σκεπαζόταν με μια κουβέρτα, ενώ στις πιο κρύες μέρες του χειμώνα έμπαινε σε μια ξύλινη κασέλα για να ζεσταθεί. Την σωματική της ανάγκη την έκανε στον ίδιο χώρο, όπου και φυσικά επικρατούσε αφόρητη δυσοσμία. Η επικοινωνία μαζί της, αρχικά, ήταν αδύνατη, δεδομένου ότι η ομιλία της περιοριζόταν σε μερικές άναρθρες κραυγές.

i-friki-sto-kostalexi-kai-i-skoteini-chimaira-tis-mornas

Από την περαιτέρω έρευνα και προανάκριση που διενεργήθηκε από τις Αστυνομικές Αρχές, προέκυψε ότι επρόκειτο για την Ελένη Καρυώτη, ετών 47 τότε, την οποία είχαν φυλακίσει τα ίδια τα μέλη της οικογένειάς της στην προαναφερόμενη αποθήκη, για 29 ολόκληρα χρόνια, λόγω σοβαρών ψυχικών διαταραχών που παρουσίαζε.

Ο πατέρας της Ελένης, παρά τις συχνές επισκέψεις σε ψυχιάτρους, ήταν πεπεισμένος ότι η κόρη του δεν ήταν δυνατό να θεραπευθεί στα νοσηλευτικά ιδρύματα εκείνης της εποχής κι ως μόνη λύση έβλεπε τον εγκλεισμό κι απομόνωσή της στην αποθήκη του σπιτιού τους, την οποία χρησιμοποιούσαν για διατήρηση γεωργικών εργαλείων και τσουβαλιών με σιτάρι. Παρόμοιες εντολές άφησε στα υπόλοιπα παιδιά του, αδέλφια της Ελένης, τις οποίες και τήρησαν μετά τον θάνατό του, μέχρι την ανεύρεσή της, όλο αυτό το μεγάλο χρονικό διάστημα.

Η Ελένη Καρυώτη μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο της Λαμίας, βρώμικη και ταλαιπωρημένη σε αφάνταστο βαθμό. Είχε να πλυθεί χρόνια. Τα μακριά της μαλλιά ήταν κολλημένα από τις ακαθαρσίες ενώ τα νύχια της ήταν μακριά και θύμιζαν αυτά των αρπακτικών. Ακόμα και μέσα στον νοσηλευτικό θάλαμο, τις πρώτες ημέρες, απέφευγε να κοιμηθεί σε κρεββάτι, κουλουριαζόταν σε μία γωνία στο πάτωμα κι έκανε εκεί την σωματική της ανάγκη. Παρουσίαζε έντονη ωχρότητα στο δέρμα, αδυναμία βάδισης, ατροφία μυών, αγκυλώσεις αρθρώσεων, κύφωση, πτώση νοητικών λειτουργιών και διαταραχή προσανατολισμού και χρόνου. Οι ψυχίατροι διέγνωσαν ψυχοπάθεια και συγκεκριμένα ηβιφρενική μορφή σχιζοφρένειας.

Τα τρία αδέλφια της ομολόγησαν κατά την ανάκριση, ότι η Ελένη άρχισε να παρουσιάζει κάποιες ενδείξεις ψυχικών διαταραχών από την ηλικία των 11 ετών. Όταν αυτές χειροτέρεψαν, ο πατέρας τους αποφάσισε να την απομονώσει στην αποθήκη της οικίας τους, σε ηλικία 18 ετών περίπου, ενώ οι ίδιοι τήρησαν τις εντολές του και μετά τον θάνατό του, συνεχίζοντας την ανομολόγητη αυτή κατάσταση αιχμαλωσίας. Τα αδέλφια συνελήφθησαν και προφυλακίστηκαν με βαριές κατηγορίες κακουργηματικού χαρακτήρα. Τελικώς αθωώθηκαν από το δικαστήριο στις 10 Ιανουαρίου 1980.

i-friki-sto-kostalexi-kai-i-skoteini-chimaira-tis-mornasΜετά την αθώωσή τους, πήραν στο σπίτι τους την Ελένη από την ψυχιατρική κλινική όπου νοσηλευόταν. Σύμφωνα με συγγενείς, τη φρόντιζαν και την περιποιόντουσαν όσο καλύτερα μπορούσαν. Το έτος 1998 η Ελένη εξαφανίστηκε μυστηριωδώς από το Κωσταλέξι και δεν βρέθηκε ποτέ από τότε, ζωντανή ή νεκρή.

Για τα αίτια της μακροχρόνιας αιχμαλωσίας της, καθώς και για τις συνθήκες εξαφάνισής της κυκλοφόρησαν σωρεία από φήμες κι ανυποστήρικτες θεωρίες, οι οποίες κινούνταν μεταξύ μύθου και πραγματικότητας και δεν επαληθεύτηκαν ποτέ.

Η υπόθεση “Κωσταλέξι” με όλες τις υπερβολές και τα μυθεύματα που την συνόδεψαν, πέρασε τα ελληνικά σύνορα κι έγινε γνωστή σε Ευρώπη κι Αμερική, ενώ αποτέλεσε πρώτο θέμα και σε ξένα ραδιοτηλεοπτικά μέσα ενημέρωσης. Έδωσε δε -άδικα κατά την γνώμη μου- τον ίδιο ονοματολογικό χαρακτηρισμό σε όλες τις υστεροεμφανιζόμενες, παρόμοιες περιπτώσεις αιχμαλωσίας, μέχρι και την σημερινή εποχή.

Η Μυθοπλασία: Πραγματικότητα και φαντασία συνδημιουργούν ένα συγκλονιστικό αστυνομικό μυθιστόρημα

Το αστυνομικό μυθιστόρημα “Σκοτεινή Χίμαιρα” διαδραματίζεται στα Σκοτεινά Πιερίας ή Μόρνα, όπως ήταν η παλαιότερη ονομασία του (η οποία σημαίνει Σκοτεινός Τόπος). Πρόκειται για ένα υπαρκτό, ανήλιο, έρημο χωριό στον ορεινό όγκο των Πιερίων, κρυμμένο κάτω από την σκιά του Ολύμπου, με την ιστορία του να βρίθει από θρύλους, φαντάσματα, οπτασίες, στοιχειώματα και φοβικά φαινόμενα και στις παρυφές του κυλά ο Μόρνος (σκοτεινός ποταμός) με τα μαύρα νερά. (Έτερη ονομασία: Μαυρονέρι)

Το χωριό εγκαταλείφθηκε απότομα από τους κατοίκους του για κάποιο ανεξήγητο λόγο, ομαδικά και βεβιασμένα, στα μέσα της δεκαετίας του ’60, χωρίς κανείς να δεχθεί να αποκαλύψει την αιτιολογία της εσπευσμένης αυτής φυγής. Προβλήθηκαν κατά καιρούς κάποιοι λόγοι, που δεν στάθηκαν όμως ικανοί να εξηγήσουν την σπουδή αυτής της εγκατάλειψης. Όπως η μεταφορά του υπάρχοντος εργοστασίου ξυλείας στο Λιτόχωρο ή ίσως η ακατάλληλη, γεωγραφικά, τοποθεσία του οικισμού, το οποίο ήταν χτισμένο σε μια στενή κοιλάδα στα Πιέρια όρη ανάμεσα σε δυο βουνά.

Το γεγονός αυτό, σε συνδυασμό με την πολύ πυκνή δασώδη βλάστηση κρατούσαν μακριά τον ήλιο τις περισσότερες ώρες της ημέρας. Ξημέρωνε αργά και νύχτωνε πολύ νωρίς. Στο φαινόμενο αυτό οφείλεται και η ονομασία του χωριού: “Σκοτεινά”. Υπέροχη τοποθεσία για να εμπνευστείς ένα αστυνομικό μυθιστόρημα

Οι κάτοικοί του μετακινήθηκαν περίπου 13 χιλιόμετρα ανατολικά, ιδρύοντας ένα νέο χωριό που το ονόμασαν Φωτεινά, ονομασία ακριβώς αντίθετη με την προηγούμενη. Η πραγματικότητα όμως, σύμφωνα με ερευνητές του παραφυσικού και τις διηγήσεις λίγων και διστακτικών παλαιών κατοίκων του χωριού, ήταν η εκδήλωση υπερφυσικών δραστηριοτήτων τις πολλές ώρες που επικρατούσε το σκοτάδι λόγω της συγκεκριμένης γεωγραφικής ιδιομορφίας, εμφάνιση φαντασμάτων και οπτασιών, ύπαρξη στοιχειωμένων οικιών, γειτονιές με φοβικά φαινόμενα και άλλα πολλά.

Για το χωριό των Σκοτεινών υπάρχει εκτεταμένη αρθρογραφία. Αρκετές ήταν και οι τηλεοπτικές εκπομπές που ασχολήθηκαν με τους θρύλους του. Η συγκεκριμένη τοποθεσία έλκει όλες τις εποχές του χρόνου επισκέπτες, που περιδιαβαίνουν τα μονοπάτια της, ευελπιστώντας να αντικρύσουν κάποιο από τα μυστήρια του σκοτεινού αυτού τόπου.

Στον αινιγματικό αυτό, έρημο τόπο, σύμφωνα με την πλοκή που εκτυλίσσεται στο αστυνομικό μυθιστόρημα, μια πλούσια οικογένεια –πλέον μοναδικοί κάτοικοι του χωριού– κατοικούν σε ένα παλιό, πέτρινο αρχοντικό σπίτι, που κρύβει φρικτά κι ανομολόγητα μυστικά κι ένα παράξενο και αινιγματικό κορίτσι ξεχασμένο και φυλακισμένο στα βρόμικα μπουντρούμια του.

Παράλληλα, ένας εμμονικός δολοφόνος αποκεφαλίζει τα θύματά του στην ύπαιθρο της Πιερίας με άγνωστα κίνητρα.

Ο πρωταγωνιστής που συναντάμε στο αστυνομικό μυθιστόρημα, νεοτοποθετηθείς διοικητής της Ασφάλειας Κατερίνης, βλέπει την καθημερινότητά του να ανατρέπεται με καταιγιστικό ρυθμό, καθώς εμπλέκεται, μια βροχερή νύχτα, στον ιστό ενός τρομακτικού μυστηρίου από το παρελθόν, που το ακολουθούν ειδεχθείς δολοφονίες, κανιβαλισμοί πτωμάτων και ανεξήγητα φαινόμενα μέσα στη σφαίρα του παραφυσικού, έχοντα σχέση με το φυλακισμένο κορίτσι. Ενώ μια μαύρη σκιά αποκρουστικών φόνων ρίχνει τα πέπλα της στην ευρύτερη περιοχή, βυθίζοντάς τη στο χάος και σε ποταμούς αίματος, ο ίδιος συνεπικουρούμενος από μελετητές του υπερφυσικού, θα αποδεχθεί ότι η πρωτόγνωρη αυτή εγκληματική λαίλαπα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με συμβατικά υπηρεσιακά μέσα, παρά μόνο ακολουθώντας τα υπερβατικά μονοπάτια της Παραψυχολογίας και του αποκρυφισμού.

Έτσι ο διοικητής προσπαθεί εναγωνίως να εγκαταλείψει τον ορθολογικό και στερεότυπο τρόπο σκέψης και αστυνομικής δράσης, για να φθάσει στην εξιχνίαση των αποτρόπαιων εγκλημάτων και να προστατεύσει τους ανθρώπους που τον περιβάλλουν από μια πανίσχυρη, δαιμονική δύναμη που γεννά φρικιαστικές χίμαιρες και σπέρνει καταστροφή και θάνατο στο διάβα της.

Η σύγκριση της μυθοπλασίας στο αστυνομικό μυθιστόρημα “Σκοτεινή Χίμαιρα” με τα πραγματικά γεγονότα στο Κωσταλέξι είναι αναπόφευκτη

i-friki-sto-kostalexi-kai-i-skoteini-chimaira-tis-mornas

Το χωρίο Σκοτεινά(Μόρνα)

Σε ολόκληρο τον κόσμο έχει παρατηρηθεί ότι σε μικρές απομονωμένες κοινωνίες συχνά κρύβονται, για μεγάλα χρονικά διαστήματα, τραγικά και συνταρακτικά μυστικά. Μυστικά που φυλάσσονται μέσα σε ένα απόρθητο τείχος σιωπής το οποίο περιβάλλει ένα ολόκληρο οικισμό κι ακόμη πιο πέρα, ως μια δεύτερη ζώνη περιχαράκωσης, θάβονται πίσω από τους χοντρούς τοίχους ενός μεμονωμένου σπιτιού.

Οικογενειακά δράματα, εκφάνσεις ενδοοικογενειακής βίας, άτομα με διαταραγμένο ψυχισμό ή ακόμη και με ιδιαίτερες δυνατότητες που δεν μπορούν να εξηγηθούν από τα απλοϊκά κι απαίδευτα μυαλά και θεωρούνται παραφυσικές και δαιμονικές. Όλα αυτά σπρώχνονται κάτω από το παχύ πέλος ενός χαλιού απόκρυψης, πρώτιστα από τις ίδιες τις οικογένειες και κατ’ επέκταση από τις ευρύτερες μικρές κοινωνίες, με σκοπό να διατηρηθεί η φαινομενική ηρεμία και η πεπατημένη κανονικότητα και καθημερινότητα, απλά γυρίζοντας την πλάτη στο πρόβλημα και διατηρώντας στο διηνεκές την άρνηση εξεύρεσης μιας εξειδικευμένης επιστημονικής λύσης.

Στο χωριό Κωσταλέξι μια νεαρή κοπέλα μόλις 11 ετών, αρχίζει να παρουσιάζει κάποιες ψυχικές διαταραχές. Οι αρχικές προσπάθειες για την νοσηλεία της και την επαναφορά της στην φυσιολογική κατάσταση αποτυγχάνουν. Έτσι μετέπειτα ακολουθείται η λύση της απομόνωσης και του “σταβλισμού” της σε μία αποθήκη υπό άθλιες συνθήκες διαβίωσης, με αποτέλεσμα να οδηγηθεί σε μία ζωώδη κατάσταση. Στην Μόρνα, -σύμφωνα με το βιβλίο- ένα μικρό κορίτσι που παρουσιάζει κάποιες ανεξήγητες παραφυσικές δυνατότητες τρομοκρατεί την οικογένειά της και την μικρή κοινωνία των Σκοτεινών Πιερίας κι έτσι δίδεται η λύση του εγκλεισμού της σε ένα ανήλιο υπόγειο, υπό συνθήκες ντροπιαστικές για την ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια.

Στο Κωσταλέξι, η φρίκη αποκαλύπτεται κατά την επιχείρηση των αστυνομικών αρχών κατόπιν δοθείσης πληροφορίας από κάποιον άγνωστο τρίτο που γνώριζε την υπόθεση και –προφανώς- κάτοικο του ίδιου χωριού, ο οποίος δεν άντεχε να καλύπτει το απάνθρωπο αυτό έγκλημα με την σιωπή του. Η έπαυλη του τρόμου στα Σκοτεινά Πιερίας, γίνεται αντικείμενο έρευνας από τον πρωταγωνιστή αστυνομικό, αφού δεχθεί μια πληροφορία την οποία επαληθεύει με τις ίδιες του τις αισθήσεις και κάτω από ιδιαίτερα τρομακτικές συνθήκες.

Η Ελένη Καρυώτη διακομίζεται στο Νοσοκομείο της Λαμίας όπου τυγχάνει ιδιαίτερης περίθαλψης, φροντίδας και στοργής από το ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό κι αρχίζει να επανέρχεται στοιχειωδώς σε μια ισορροπημένη ψυχική κατάσταση. Η φυλακισμένη γυναίκα της Μόρνας μεταφέρεται στο Νοσοκομείο Κατερίνης, όπου η εκεί παραμονή της έχει απρόβλεπτα επακόλουθα, σύμφωνα και με την, πραγματικά, νοσηρή φαντασία του συγγραφέα.

Οι διατάξεις του Νόμου ακολουθούνται και στις δύο παράλληλες περιπτώσεις. Τα αδέλφια της Ελένης Καρυώτη συλλαμβάνονται και οδηγούνται ενώπιον της Δικαιοσύνης. Ομοίως, και τα μέλη της οικογένειας της γυναίκας των Σκοτεινών. Στο σημείο όμως αυτό η πραγματικότητα ακολουθεί διαφορετικούς ατραπούς από την μυθοπλασία, με τους χειμάρρους της ανατρεπτικότητας να οδηγούν τον αναγνώστη της “Σκοτεινής Χίμαιρας” σε άλλες τρομακτικές κοίτες.

Ίσως η έγκλειστη στο Κωσταλέξι να είχε στη συνέχεια μία υποφερτή ζωή, μέχρι και την μυστηριώδη εξαφάνισή της. Μια εξέλιξη εκ διαμέτρου αντίθετη, στην πλοκή του βιβλίου, για την πρωταγωνίστρια του, εξέλιξη που φυσικά δεν θα αποκαλυφθεί στο άρθρο τούτο, για να μην μειωθεί η δυναμική του μυθιστορήματος και η επίδρασή του πάνω στον υποψήφιο αναγνώστη.

i-friki-sto-kostalexi-kai-i-skoteini-chimaira-tis-mornas

Το χωριό Σκοτεινά(Μόρνα)

Αστυνομικό μυθιστόρημα με στοιχεία τρόμου

Η υπόθεση του μικρού χωριού της Λαμίας, προκαλεί ένα πάταγο ενδιαφέροντος εκείνη την εποχή. Το κοινό διψάει για απαντήσεις και ένας ορυμαγδός από ανυποστήριχτες φήμες, μυθεύματα, εικασίες, ακούσματα και μαρτυρίες που διαψεύδονται στη συνέχεια, δημιουργούν ένα κυκεώνα παραπληροφόρησης γύρω από τις συνθήκες περιαγωγής σε αιχμαλωσία της δύστυχης Ελένης. Στο χωριό των Σκοτεινών, πριν την βεβιασμένη εγκατάλειψή του, οι κάτοικοί του βιώνουν φαινόμενα τα οποία κινούνται σε πεδία πέραν της ανθρώπινης αντίληψης, αδυνατούν να τα εξηγήσουν με την λογική και τις γνώσεις που διαθέτουν κι έτσι θεωρούν ότι αυτά αγγίζουν τα όρια του υπερφυσικού.

Η αδυναμία τους αυτή, τους οδηγεί να εφεύρουν μύθους, δοξασίες, μεταφυσικές επενέργειες ή και παρεμβάσεις υπερκόσμιων οντοτήτων. Έτσι, δημιουργήθηκε ένα παραφυσικό και δεισιδαιμονικό πέπλο που κάλυψε όλη την περιοχή κι ενίσχυσε στα προβληματισμένα τους μυαλά, τους ήδη υποβόσκοντες εξωκόσμιους φόβους και τις δυσοίωνες σκέψεις.

Τέλος, η ευτυχής κατάληξη, το λεγόμενο “happy end” δεν υφίσταται και στις δύο ιστορίες, πραγματική και φανταστική. Η Ελένη Καρυώτη εξαφανίζεται κάτω από μυστηριώδεις συνθήκες ενώ η ΣΚΟΤΕΙΝΗ ΧΙΜΑΙΡΑ περαιώνεται (;) με ένα δραματικό κι εντελώς ανατρεπτικό φινάλε.

Τα πραγματικά γεγονότα στο Κωσταλέξι αποτελούν μια τραγική ιστορία και καταδεικνύουν τον ακατάλληλο και μη σύννομο χειρισμό ανθρώπων και ιδίως παιδιών με ποικίλες σωματικές και ψυχικές ιδιαιτερότητες, καταστάσεις που συμβαίνουν μέχρι και σήμερα, ιδίως σε μικρές και απομονωμένες περιοχές, λόγω άρνησης των κηδεμόνων τους να αναζητήσουν ιατρική και κοινωνική φροντίδα από κρατικές ή ιδιωτικές δομές.

Το αστυνομικό μυθιστόρημα “Σκοτεινή Χίμαιρα” πέραν της καταγραφής της προαναφερόμενης αντικοινωνικής συμπεριφοράς απευθύνεται στον ευαισθητοποιημένο και “ψαγμένο” αναγνώστη, ο οποίος δεν επιθυμεί να διαβάσει ένα ανάλαφρο, πικάντικο, διασκεδαστικό και χαλαρωτικό ανάγνωσμα. Δεν είναι απλά ένα ακόμη αστυνομικό θρίλερ με σκληρές σκηνές, που ίσως θεωρηθεί ότι προσιδιάζει περιγραφικά σε ένα ωμό σενάριο ενός splatter film.

Προσπαθεί να ταυτίσει τον αναγνώστη με τον ήρωα του μυθιστορήματος και ειδικότερα να τον οδηγήσει στο να βιώσει την αγωνία του πρωταγωνιστή, το πάθος και την εναγώνια προσπάθειά του να φτάσει στην εξιχνίαση των ειδεχθών, πρωτοφανών εγκλημάτων στην ήσυχη περιοχή του Νομού Πιερίας, αλλά και να κατακλυσθεί από τα έντονα συναισθήματα φόβου και δέους απέναντι στο άγνωστο και το παραφυσικό.

Ένα αστυνομικό μυθιστόρημα που σε κάνει να θες κι άλλο

Το βιβλίο δεν αφορά άτομα που φοβούνται το σκοτάδι, τρέμουν μπροστά στο άγνωστο και παγώνουν στην θέα και μόνο του αίματος. Ενώ φαίνεται να ξεκινάει από ένα κοινό και γνωστό υπόστρωμα, η πλοκή διερχόμενη μέσα από πολλά πλεγμένα επίπεδα μετεξελίσσεται σε ένα κρεσέντο σκληρής βίας, θανατερού τρόμου κι ανείπωτης αγωνίας κι ο αναγνώστης ενώ σκέφτεται ότι τέτοια γεγονότα δεν είναι δυνατό να συμβούν ο σπόρος της αμφιβολίας φυτεύεται μέσα του δημιουργώντας ερωτήματα για την γνώση που κατέχει η ανθρωπότητα σχετικά με τον κόσμο που μας περιβάλλει.

Κλείνοντας, θα προέτρεπα να διαβάσετε το άρθρο μου με τίτλο: «Σκοτεινά- Το Χωριό Φάντασμα» που έχει δημοσιευθεί στον ιστότοπο των Εκδόσεων ΠΗΓΗ. Μπορείτε να το βρείτε ΕΔΩ

Ανακαλύψτε τη “Σκοτεινή Χίμαιρα” και άλλα μοναδικά αστυνομικά μυθιστορήματα των εκδόσεων ΠΗΓΗ από τη σειρά Πηγή CRIME! ΒΡΕΙΤΕ ΤΑ ΕΔΩ