Γράφει η Κυριακή Γανίτη (Dominica Amat)
Όποτε τυγχάνει να συναντώ κάποιον συγγραφέα από κοντά,η πρώτη ερώτηση που μου έρχεται στο μυαλό να του κάνω,είναι ποια είναι η πηγή της έμπνευσής του. Οι απαντήσεις ποικίλουν και κυμαίνονται σε πολλά επίπεδα. Μία απορία μου,ετών μπορώ να πω,είναι αν υπάρχει στιγμή που η έμπνευση θα στερέψει σαν άλλη πηγή με νερό και πλέον δεν θα γεννά νέες ιδέες/σκέψεις στο μυαλό των συγγραφέων. Τι θα συμβεί τότε; Θα πάψει αυτόματα ένας συγγραφέας να θεωρείται συγγραφέας; Θα χάσει η ζωή του το νόημα και τον σκοπό της;
Εγώ δεν θέλω να είμαι τόσο αφοριστική. Δεν θεωρώ,ότι αν σταματήσει να παράγει έργο ένας συγγραφέας,πως του αφαιρείται αυτή η ιδιότητα. ‘Αν συνέβαινε αυτό,θα φάνταζε σαν να αναιρούσε όλη την προηγούμενη δουλειά του. Αυτό έλειπε,να διαγράφουμε με τέτοιον ασύστολο τρόπο έργα τέχνης και τους δημιουργούς τους. Θα ήταν σαν να ξεριζώναμε την τέχνη από τα θεμέλιά της.
O συγγραφέας κύριος Αναστάσιος Γεωργίου στο κοινωνικό του μυθιστόρημα,με τίτλο ”Αναζητώντας την έμπνευση” μπαίνει στον ρόλο του συγγραφέα που χάνει την έμπνευσή του και την αναζητά μέσα από τις νέες του ιστορίες. Ιστορίες αυτοτελείς και περιεκτικές που σκοπό έχουν να δώσουν στους αναγνώστες μαθήματα αυτοβελτίωσης και ανάπτυξης θετικών συναισθημάτων.
Το βιβλίο αποτελείται από δέκα ξεχωριστά αυτόνομα και την ίδια στιγμή αλληλένδετα μεταξύ τους κεφάλαια,τα οποία μέσω των ιστοριών τους μεταλαμπαδεύουν σημαντικά μηνύματα τόσο για τους συγγραφείς αλλά και τους ανθρώπους σε ένα γενικότερο πλαίσιο. Από την αξία της αγάπης και της αποδοχής από τους γύρω μας έως και τον πόνο και την ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον. Γραμμένο με λόγο απλό αλλά γεμάτο από εικόνες και εκφραστικά μέσα,το κείμενο είναι ευανάγνωστο και γρήγορο. Αρκεί μία αφορμή και να έρθουν στην επιφάνεια σκέψεις και να συνειδητοποιήσει κάποιος/α όλα όσα ήδη γνωρίζει,αλλά επέλεγε να εθελοτυφλεί,ή,να τους γυρίζει επιδεικτικά την πλάτη.
Εγώ από την ανάγνωση του βιβλίου θα κρατήσω σαν προίκα τις ακόλουθες ”συμβουλές”/διδαχές. Η αγάπη σημαίνει ανιδιοτέλεια,η σκέψη χρειάζεται ελευθερία καί ανοιχτούς ορίζοντες,η ζωή απαιτεί να παίρνεις ρίσκα,η φαντασία και η πίστη στον εαυτό μας μπορούν να κάνουν τα πάντα,τα όνειρα μπορούν να γίνουν πραγματικότητα,ο εγωϊσμός πρέπει να πάψει να υφίσταται,ο έρωτας είναι ουσιαστικός και ζωτικής σημασίας καί πάνω απ’όλα η πίστη στον άνθρωπο είναι που μας δίνει φτερά να πετάξουμε και να εμπνευστούμε. Γι’αυτό διαβάστε όσα περισσότερα βιβλία μπορείτε! Αγαπήστε τον εαυτό σας,για να μπορέσουν να σας αγαπήσουν κι οι άλλοι.
Το βιβλίο μου κράτησε αρκετά καλή συντροφιά και ξεχώρισα,μάλιστα κάποιες ιστορίες,τις οποίες μελλοντικά θα ξαναδιαβάσω. Εάν,λοιπόν,κι εσείς επιθυμείτε ένα παραμύθι που θα απευθύνεται σε αναγνώστες κάθε ηλικίας-όπως αναφέρει στο εξώφυλλο του-δώστε του μία ευκαιρία καί διαβάστε το.
ΠΗΓΗ: Domonicamat Blog
ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ: ΑΝΑΖΗΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ