Γράφει η Κυριακή Γανίτη (Dominica Amat)
Η αρχαία Ελλάδα, τα θαμμένα μυστικά της και όλο αυτό το πέπλο μυστηρίου που την ”σκεπάζει” πυροδοτούν την σκέψη μας σαν φυτίλι που παίρνει φωτιά και προκαλεί έκρηξη. Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση δεν έχουμε υλικές ζημιές, ούτε ανθρώπινες απώλειες. Αντίθετα, εξάπτουν την φαντασία μας και μας συναρπάζουν.
Ο συγγραφέας κύριος Αλέξανδρος Π. Ιορδανίδης μέσα από το βιβλίο του με τίτλο ”Αινθόρια: Η Νέμεση της Νύχτας” παντρεύει έντεχνα το ιστορικό μυθιστόρημα με το είδος της φανταστικής λογοτεχνίας. Το αποτέλεσμα είναι ένα αρκετά καλογραμμένο βιβλίο άκρως ενδιαφέρον, στολισμένο με τα απαραίτητα στοιχεία που θα το έκαναν προσιτό κι αγαπητό στο αναγνωστικό κοινό. Συντροφιά μας η πολλή φαντασία, η περιπέτεια, η δράση και η αγωνία έως και οι μάχες σώμα με σώμα ανάμεσα σε θνητούς και θεούς.
Όντας ο συγγραφέας απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής σχολής και λάτρης της μυστηριώδους αρχαιότητας (όπως μαθαίνουμε από το βιογραφικό του) δίνει ένα μυθιστόρημα με συνεχόμενη ροή, άφθονο λεξιλόγιο,εξαιρετική χρήση των εκφραστικών μέσων και τρόπων, καθώς και με πληθώρα ιστορικών, μυθικών γεγονότων που υπόσχονται να κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον του κοινού μέχρι το πέρας της ανάγνωσης.
Για πολλοστή φορά αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι εξ αρχαιοτάτων χρόνων, είτε από φόβο, είτε από σεβασμό για το άγνωστο και τις δυνάμεις της φύσης που δεν μπορούσαν να ερμηνευθούν, έφτιαχναν με την σκέψη τους ανώτερες υπάρξεις με την πεποίθηση ότι προέρχονταν και οι ίδιοι και ο κόσμος που τους περιέβαλε από αυτές.
Ο κόσμος εξελίσσεται και μαζί του κι εμείς. Παρ΄ όλα αυτά, ακόμη εξακολουθούμε να γοητευόμαστε από ό,τι σχετίζεται με την αρχαία εποχή. Η αιτία έγκειται κυρίως στο ότι πολλά πράγματα παραμένουν ανεξιχνίαστα και έχουν συμβεί χιλιάδες χρόνια πίσω. Είναι ουσιαστικά αδύνατο να τα προσεγγίσουμε. Μοιάζουν σαν αερικά που χορεύουν μπροστά στα μάτια μας και εμείς τα κοιτάμε ενεοί, αφού δεν έχουμε λόγια να τα περιγράψουμε. Το μόνο που δυνάμεθα να κάνουμε είναι να ρουφάμε σαν σφουγγάρια όποια πληροφορία μας δίνεται και δεν γνωρίζαμε μέχρι πρότινος.
Από τον τίτλο του βιβλίου μας δίνονται βασικά συστατικά της υπόθεσης. Η Αινθόρια ο τόπος που διεξάγονται κατά κόρον τα γεγονότα της ιστορίας-αποκύημα της φαντασίας του συγγραφέα-και τοποθετείται στον Ελλαδικό χώρο, αλλά και η νέμεσης της νύχτας που σκοπό της έχει να επέμβει και να αποδώσει την δικαιοσύνη και να κρατήσει τις ισορροπίες που δυστυχώς μοιάζουν να χάνονται.
Για αποφυγή τυχόν σπόιλερ θα σας παραθέσω ακριβώς την περίληψη του βιβλίου. ”Στην μακρά αρχαιότητα, στην κορυφή του Ιονίου Πελάγους, έστεκε ένα όμορφο, μυστήριο και ανόμοιο νησί, η λεγόμενη Αινθόρια. Ένας μαγικός τόπος με περήφανους κατοίκους που διεκδικούσαν την καταγωγή τους απ’ τους θεούς. Αλλά αυτοί οι θεοί, δεν είναι οι Ολύμπιοι των Ελλήνων. Είναι ξένοι, είναι βγαλμένοι από άλλες παραδόσεις και φέρουν άλλα ονόματα. Παρότι συγγενεύουν οι Αινθοριανοί και οι Έλληνες, τα δύο φύλα διαχωρίστηκαν λόγω θρησκείας. Όλες οι απόπειρες των Αινθοριανών βασιλέων να ενσωματώσουν την Αινθόρια στον Ελληνικό κόσμο ναυάγησαν παταγωδώς. Η Αινθόρια είναι μια πανίσχυρη πόλη με εύρωστους άνδρες που απολαμβάνει την εύνοια των οθνείων θεών της. Το παλαίφατο γένος των Αινθοριανών που πρώτο κατοίκησε την Ελλάδα, θα κληθεί να αντιμετωπίσει μια σκοτεινή απειλή σε έναν εκδικητικό πόλεμο που όμοιος του δεν υπάρχει. Ο Ζαρξ, ο ραδιούργος μύστης και ηγεμόνας των καταραμένων, ενώνει τις φυλές με σκοπό να εξοντώσει τους Αινθοριανούς. Επιθυμεί βαθιά να εξαφανίσει το θεϊκό νησί και να το σβήσει από την ανάμνηση των ανθρώπων. Μια αόρατη εσωτερική δύναμη καθοδηγεί την λυσσαλέα οργή του, και τον οδηγεί στον κόσμο της μαγείας και του ερέβους. Ο φονικός πόλεμος θα αλλάξει την ιστορία της αρχαίας Ελλάδας και θα πνίξει στο αίμα όσους συμμετέχουν σε αυτή τη σύρραξη, που θα περιλαμβάνει θεούς, ανθρώπους, και μυστήρια πλάσματα. Ο νεαρός Έλιος και η πιστή συντροφιά του, μετά από μια τρομερή περιπέτεια στα Σκοτεινά Βουνά, όπου περιπλανήθηκαν μέσα στην βαριά ομίχλη και στη νεκρική σιωπή, θα καταλήξουν στην τελική σύγκρουση του Αινθοριανού βασιλιά Θήριου και του Ζαρξ, όπου ο Έλιος θα ολοκληρώσει το πεπρωμένο του και θα εκπληρώσει την προφητεία των Ξωτικών.”.
Εν ολίγοις, καταλήγουμε στο συμπέρασμα ότι οι ανθρώπινες συμπεριφορές και στάσεις ζωής πάντα μα πάντα είχαν, έχουν και θα έχουν έναν κοινό παρανομαστή. Πόλεμοι γινόντουσαν και γίνονται λόγω συμφερόντων και επίδειξη ισχύος. Όπως, άλλωστε, και η λανθασμένη ιδέα ότι κάποιοι υπερισχύουν άλλων λόγω καταγωγής.
Τα ιστορικά μυθιστορήματα, ακόμη και αυτά που ανήκουν στο φανταστικό είδος σαν και το εν λόγω βιβλίο, διδάσκουν ότι ιστορία επαναλαμβάνεται και συνετό θα ήταν όλοι να μαθαίνουν από τα λάθη τους και να μην τα επαναλαμβάνουν.
Kλείνοντας την κριτική μου, σ;aς προτείνω να το αναζητήσετε και να το διαβάσετε.
Πηγή: Dominicamat.blogspot.com
ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ: ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Π. ΙΟΡΔΑΝΙΔΗΣ
ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΠΡΟΤΥΠΕΣ ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΠΗΓΗ