Το βίωμα της ποίησης ,είτε αυτό αφορά στον πομπό (ποιητή ) , είτε αφορά στον δέκτη (αναγνώστη-ακροατή) δεν ορίζεται και δεν περιγράφεται με λέξεις. Είναι μια υπόθεση προσωπική ,μοναδική ,ανεπανάληπτη η οποία ξεχειλίζει από υποκειμενικότητα. Όσον αφορά τον ποιητή όλα ξεκινούν από τη στιγμή που εισβάλλει ο οίστρος της δημιουργικότητας και σε βομβαρδίζει με εικόνες και λέξεις που αναζητούν απεγνωσμένα διέξοδο στο χαρτί. Η όλη διαδικασία από τη στιγμή της σύλληψης του ποιήματος έως την αποτύπωσή του στο χαρτί είναι μυσταγωγική ,τελετουργική. Προκαλείται ο δημιουργός να έρθει αντιμέτωπος με τις αλήθειες του εσώτερου εαυτού του , με το βαθύτερο είναι του ,να «ξεθάψει» τα σκοτάδια της ύπαρξης και να τα φέρει στο φως μέσω της ποίησης ώστε να επέλθει η λύτρωση.
Το παράδοξο στη συγγραφή της πρώτης μου ποιητικής συλλογής «Η Παλιννόστηση του Φωτός» έγκειται στο ότι τα 30 από τα 40 ποιήματα της συλλογής γράφτηκαν κατά την περίοδο του εγκλεισμού. Σε μια εποχή που η ζοφερότητα μας περιζώνει από παντού με τον ασφυκτικό της κλοιό, η ανάγκη για ποίηση, όχι μόνο δεν είναι πολυτέλεια, αλλά είναι και ανάγκη επιτακτική. Η ποίηση είναι μέσο διαφυγής, εξορκισμού και, το σημαντικότερο, αντίστασης .Τα 40 ποιήματα της «Παλιννόστησης του Φωτός» είναι οι δικές μου μάχες, οι δικές μου απαντήσεις στο σκοτάδι που παλεύει να επιβληθεί στις ζωές μας τον τελευταίο καιρό.
Τίνα Κάνδυλα
Φιλόλογος και Ποιήτρια
Η Παλιννόστηση του Φωτός – Τίνα Κάνδυλα – Εκδόσεις Πηγή